چه تفاوت هایی بین آکنه و جوش وجود دارد؟
تفاوت اصلی که میان آکنه و جوش وجود دارد این است که آکنه در واقع نوعی بیماری است، در حالی که جوش جزء علائم و نشانه های یک بیماری است.
آکنه نوعی بیماری است که بر روی فولیکول های موهای پوست و غدد ترشحی چربی تاثیر می گذارد. در زیر پوست شما منافذ پوستی تان در ارتباط با غده های ترشحی می باشند که یک ماده ی چرب و روغنی موسوم به سبیوم را تولید می کنند. این غده ها و منافذ توسط کانالی به یک دیگر مرتبط می شوند که از طریق این کانال مو های نازک پوستی رشد کرده و به سطح پوست می رسند.
هنگامی که سبیوم و سلول های مرده ی به یک دیگر می پیوندند، آن ها در پایه ی فولیکول ها یک پلاگین تشکیل داده که باکتری های موجود در این پلاگین ها باعث بروز عفونت و التهاب می شوند، که به جوش های قرمز رنگ در آکنه ها منجر می شود.
چه عواملی سبب بروز آکنه می شوند ؟
در حالی که هنوز دلایل روشن و حقیقی برای ظهور آکنه مشخص نشده است، اما برخی موارد هستند که می توانند در ایجاد آکنه و یا بد تر شدن آن نقش داشته باشند، این موارد شامل :
- تغییرات هورمونی مانند بلوغ، بارداری و چرخه ی قاعدگی
- فشار دادن و تخلیه ی نامناسب جوش های موجود
- تمیز کردن و شست و شوی شدید و بیش از حد پوست طوری که به آن فشار بیاید
- فشار هایی که از طریق وسایلی مانند یقه های تنگ، کلاه ها و بند های کوله پشتی ایجاد می شوند
- رطوبت بالای پوست و خشک نکردن آن
- استفاده ی زیاد از لوازم آرایشی، مانند محصولاتی که پایه ی روغنی دارند، ضد آفتاب ها و محصولات مراقبت از مو
- دارو ها مانند کوتیکو استروئید ها و استروئید های آنابولیکی.
بر اساس گفته های موسسه ملی آتریت و بیماری های پوستی، باور های رایج که این طور بیان می کند که استرس و پوست آلوده و کثیف می تواند باعث بروز آکنه شوند، صحیح نمی باشند. علاوه بر این، این انیستیتو معتقد است بر خلاف باور های عموم، مصرف غذا های چرب و شکلات ها نمی تواند باعث بروز آکنه در اکثریت افراد شود.
علائم آکنه
علائم مختلفی می تواند در بروز انواع مختلف آکنه مشاهده شوند و شامل موارد زیر می باشند :
- جوش های سر سیاه : منافذ زیرین پوست در محل اتصال شان باز هستند
- سر سفید : منافذ اتصالی در زیر پوس بسته هستند
- پاپول ها : برجستگی های کوچک، قرمز و صورتی روشن
- سوراخ ها : پاپول های چرکی د ربالا
- گره ها : توده های بزرگ و دردناک در اعماق سطح پوست
- کیست ها: توده های درد ناک و پر از چرک زیر سطح پوست
جوش ها چه ماهیتی دارند؟
هر فردی قطعا در طول زندگی خود در هر بخشی و نقطه ای از بدنش جوش زده است. انواع مختلفی از جوش ها وجود دارند. به طور کلی همه ی جوش ها حاصل تجمع و متصل شدن روغن، باکتری ها، و دیگر ترکیبات در منافذ پوست می باشند و در مقابل آن ها بدن یک پاسخ ایمنی طبیعی را نشان می دهد که به دنبال آن افراد جوش می زنند.
ترکیب اصلی چرک موجود در جوش ها چیست؟
این چرک در واقع از سبیوم ( یا همان روغن ترشح شده در زیر پوست ) تشکیل شده است که درون منافذ پوست تان گیر افتاده است، و در آن جا با ترکیباتی مانند سلول های مرده ی پوست، مواد آرایشی، و باکتری ها ترکیب شده است. هنگامی که شما ضایعات آکنه ای التهابی (مانند پاستول ، پاپول ، ندول و کیست) دارید ، سیستم ایمنی بدن شما در این منطقه علیه این ساختار ها فعال می شود و در نتیجه چرک قابل توجهی به وجود می آید.
درون بثورات چرکی پوستی آکنه ماده ی ترشحی سفید رنگی وجود دارد. با بهبود یافتن این التهابات، این جوش های چرکی نیز بهبود یافته و پایین می روند تا به تدریج محو شوند.
چه مواردی باعث ایجاد جوش های چرکی می شوند ؟
جوش های چرکی هم در اثر التهاب و هم در اثر گرفتگی و تجمع ترکیباتی چون سبیوم و باکتری ها در منافذ پوست شما ایجاد می شوند. اما چرک تنها در جوش هایی که در اثر التهای به وجود آمده اند جمع می شود. جوش های غیر التهابی ( مانند جوش های سر سیاه و سر سفید ) نیز در اثر گرفتگی و تجمع در منافذ ایجاد می شوند، اما درون آن ها با چرک پر نمی شود، بلکه با سلول های مرده پوست پر می شود و ساختار سفتی را ایجاد می کند. با این حال با ترکاندن و دست کاری نا مناسب جوش های غیر التهابی می توان آن ها را تحریک کرد و باعث ملتهب شدن ان ها شد تا در نتیجه از چرک پر شوند.
اکنه های التهابی پر از چرک می تواند موارد زیر را شامل شود :
کیست هایی دردناک و عمیق در زیر پوست
ندول هایی کیست مانند و پر از چرک در زیر پوست
پاپول ها که جوش هایی قرمز و کوچک در سطح پوست هستند
بثورات چرکی پوستی که شبیه پاپول ها بوده و پر از پرک هستند، اما بسیار بزرگ تر از پاپول ها می باشند.
بهترین روش برای درمان جوش های چرکی چیست ؟
در صورت درمان مناسب، جوش های چرکی روند بهبودی را طی کرده و خود به خود شروع به ناپدید شدن می کنند. در ابتدا چرک ها از بین می روند، سپس قرمزی و ضایعات کلی اکنه ها کاهش می یابد.
از همه مهم تر این نکته است که د رخصوص فشردن و ترکاندن جوش ها دقت کنید و از انجام این کار به شدت پرهیز کنید. هر گونه دست کاری و فشار دادن جوش ها می تواند منجر به بد تر شدن التهاب جوش ها گردد.
درمان آکنه
پزشکان پوست معمولا برای درمان آکنه ی شما به طور روتین از یک رتینویید موضعی مانند ترتینوئین موضعی و یا آداپلن استفاده می کنند و آن ها را تجویز می کنند. در خصوص دیگر تجویز ها و دارو های بدون نسخه ای که ممکن است تجویز شود، این ها به نوع آکنه و شرایط بیمار بستگی دارند. دارو های بدون نسخه ای که برای درمان آکنه استفاده می شوند معمولا توصیه می شود که شامل ترکیبات فعالی مانند دیفرین، که یک رتینول موضعی است، بنزوئیل پر اکسید و اسید سالیسیلیک باشند.
علاوه بر این یک سری دارو های موضعی نیز دردرمان آکنه تجویز می شوند که شامل :
آنتی بیوتیک ها مانند کلیندامایسین موضعی
آزلائیک اسید
دارو های خوراکی تجویز شده برای درمان آکنه شامل موارد زیر می باشند :
دارو های ضد آندروژن، آنتی بیوتیک های خوراکی و ایزو ترتینوئین ها.
پزشک پوست شما ممکن است برای تان یک سری روش های درمانی به همراه دارو و یا به تنهایی را نیز در نظر گرفته و انجام دهد. این روش ها شامل روش هایی مانند روش های شیمیایی درمان پوست و درمان با نور مانند فتو دینامیک درمانی می باشد.
پیشگیری از آکنه
روش ها و اقدامات زیاد مراقبتی در راستای پیشگیری از آکنه و یا کمک به روند بهبودی آن وجود دارد. در این جا مواردی که می توان به کار برد ارائه شده است:
صورت خود را با آب گرم و یک پاک کننده ی ملایم صورت بشویید.
از برداشتن سر خود و فشردن و ترکاندن جوش ها خود داری نمایید.
رژیم غذایی سالمی داشته باشید.
Source: www.healthline.com, www.healthline.com
